سلسله نشستهای هنری تسنیم۱۰| از لزوم ایجاد اتاق فکر در شورای فرهنگ عمومی تا ساخت فیلم و سریال شاه اسماعیل صفوی
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۹۹۰۰۵
فرهاد قائمیان گفت: تنها حوزه‌ای که در طول سالها شاید به ظن بسیاری از متولیان فرهنگی و هنری ناتنی بوده و به طور شایسته به معضلات و کاستی‌های آن توجه نشده، حوزه هنری و فرهنگی است، یعنی در واقع همان حوزه‌ای که بستری شایسته برای ابداع و خلاقیت است. ۲۶ خرداد ۱۳۹۷ - ۰۸:۴۲ استانها اردیبل نظرات
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، نشستهای هنری تسنیم که به منظور آسیب‌شناسی و واکاوی مشکلات فرهنگی و هنریآغاز شد در دهمین نشست از سلسله نشستهای خودبه منظور بررسی چالشها و جایگاه هنر در اردبیل میزبان هنرمند مطرح و خوش فکر در عرصه سینما و تلویزیون، فرهاد قائمیان شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فرهاد قائمیان که تجربه چند سال بازیگری، تهیه‌کنندگی، طراحی صحنه و لباس را در کارنامه درخشان هنری خود دارد؛ در ماه رمضان با سریال "سر دلبران" در شبکه یک سیما میهمان خانه‌های مردم بود و در آینده نزدیک با سریالی بنام"تاریکی شب، روشنایی روز" به کارگردانی هنرمند اردبیلی حجت قاسم‌زاد‌ه‌اصل،باز هم شاهد هنرنماییش خواهیم بود.
قائمیان: بیشتر کارهای فرهنگی و هنری ما در انتها بی‌نتیجه است، و شاید دلیل اصلی همین موضوع نبود هم‌افزایی و یا یک اتاق فکری که با حضور جوانان هنرمند و تازه نفس و یا حتی پیشکسوتان تشکیل شده و به بررسی مشکلات و چالش‌های حوزه فرهنگ و هنر بپردازد، نداریم. از طرفی بحث هم‌افزایی در تمامی حوزه‌های محکوم به ترقی و توسعه نیاز اصلی است اما اینکه در حوزه هنر که جایگاه چندان مناسبی از منظر بسیاری از متولیان و گاه حتی بسیاری از مردم ندارد، هم‌افزایی نداریم این خود می تواند دلایل عمده‌ای داشته باشد که فقدان اتاق فکر در کنار فعالیت یک شورایی همانند شورای فرهنگ عمومی، که اصلی‌ترین متولی فرهنگ در مرکز یک شهر یا استان می‌باشد، اصلی‌ترین چالش عدم پیشرفت و گاها پسرفت هنر در آن منطقه است.
اعضای اتاق فکر هنر باید از خود جوانان و مردم جامعه باشد چرا که در یک جامعه کسانی که بیشترین آگاهی را از مشکلات هنر و فرهنگ دارند خود مردم هستند که می‌بایست در کنار شورای فرهنگ عمومی اتاق فکری هم باشد تا مشکلات هنری و فرهنگی جوانان در آن طرح شده و با ارائه ایده، راهکار و پیشنهادات سازنده در صدد برطرف‌سازی چالشها بود و صرفا فعالیت این اتاق هم‌پای شورای فرهنگ هر منطقه و به طور مثال استان اردبیل در واقع سلب مسئولیت از یک نهاد، شورا و یا مجموعه خاصی نیست بلکه اگر قرار بر این باشد که اتاق فکری تشکیل شده و فعالیت آن ادامه‌دار باشد، باید هم‌سو و هم‌ردیف شورای فرهنگ عمومی با هدف غنی‌سازی هرچه بهتر و بیشتر ابعاد فرهنگ و هنر فعالیت کند.
باید توجه کنیم که اصلی‌ترین آماج ما از ایجاد یک اتاق و یا یک تریبونی که جوانان حق صحبت بدون مانع در آن داشته باشند، این است که ببینیم جوانان و هنرمندان ما چه می‌خواهند؟ و امید است که اگر این هم‌افزایی و همکاری محقق شود خواهیم دید که خروجی که ماحصل همفکری این دو نهاد و شوراست در واقع اکسیر بسیاری از مشکلات پنهان مانده از دیده متولیان و نهادهای فرهنگی و هنری که خود مسئول رسیدگی به مشکلات و کمبودهای عرصه هنر هستند، خواهد بود.
تسنیم: حال و روز هنر اردبیل خوب نیست، در این باره چه نظری دارید؟قائمیان: بدون تعارف و اغماض باید گفت که کمبودهای زیادی در حوزه هنر و فرهنگ مرکز اردبیل دیده می‌شود، به طور مثال نبود پردیس سینما، کمبود سینما، فقدان سالن و یا سالن‌های نمایش برای بچه‌های تئاتر، نبود حتی یک پلاتو تئاتر اینها در واقع شاید همان موانعی باشند که بر سر راه پیشرفت و ترقی هنر و هنرمندان اردبیلی قرار گرفته‌اند.
قابلیتها و ظرفیتهای زیادی در هنر اردبیل به چشم می‌خورد اما ملزوم و مشروط به استفاده درست از این ظرفیت‌ها و همکاری در رسیدن به هدف معقول است، مثلا الان در مرکز اردبیل پردیس سینما نداریم و در کنار این معضل فقط دو سینما داریم که اگر چه اخیرا این سینماها هم تجهیز شده است اما باید ببینیم تا چه حد می‌تواند پاسخگو نیاز جمعی باشد.
در بهترین حالت خود اگر پردیس سینمایی با سرمایه‌گذاری خصوصی و دولتی که توفیری هم ندارد، در مرکز اردبیل راه‌اندازی شود می‌توانیم در کنار دادن لذت تماشای چند فیلم به مردم مکانی برای بازی و سرگرمی کودکان انان هم در نظر بگیریم، در کنار این امکانات، مکان کتابخانه هم برای جوانان مشتاق مطالعه و کسب آگاهی‌های بیشتر از اتفاقات روز دنیا تعریف خواهد شد که اگرچه همه این امکانات و خدمات در مقیاس کوچک هم باشد، اما لازم به بودن است چون که هنر اردبیل ظرفیتهای بسیاری دارد و مستحق بهتر ازاینهاست.
البته شایان ذکر است که نباید در همه این مشکلات انگشت اتهام تنها به سوی یک نهاد یا ارگان خاصی مثلا فرهنگ و ارشاد باشد چرا چون مسبب همه این کم‌کاری‌ها تنها ارشاد نیست، زیرا گاها مطالبه‌های ما درست عنوان نمی‌شود و یا اصلا بعضا مطالبه‌ای داریم اما آن را در شکل مناسب طرح نمی‌کنیم و اگر قرار بر این باشد که امکانات هنری و فرهنگی اردبیل کمی ارتقای سطح را تجربه کند باید این موضوع را جوانان و هنرمندان بخواهند، زمانی که خواسته، خواسته عمومی باشد می‌توان تک تک این مطالبات و چالشها را طرح کرده و در پس همین از فرهنگ و ارشاد و یا نه شورای فرهنگ عمومی انتظار حرکتی سازنده و کارآمد داشت.
در نهایت چیزی که از هنر اردبیل استنباط می‌شود، نبود مکان‌های مطرح هنری، برخی زیرساختهای ضروری فرهنگ و هنر و در نهایت امکاناتی از این دست که در بسیاری از نقاط کشور بهترین نوع آن را داریم، است که باید در قدم اول مشکلات حوزه هنری اردبیل بررسی شود و چون جامعه، جامعه جوان است و در هر صورت طالب هنر، باید به خواسته عموم اهمیت داد، باید دید که از فرهنگ و هنر مملکت چه چیزی عاید طالبان هنر این کشور می‌شود؛ البته ناگفته نماند که گاها از سوی معدود افراد هنرمند که خواسته آنان ترقی واقعی و حقیقی جایگاه هنر است مشکلاتی طرح اما بررسی و پیگیری نمی‌شود که خود همین نهایتا منجر به سرخوردگی می‌گردد.
عدم برگزاری نشستها و سمینارهای فرهنگی و هنری یکی دیگر از کمبودهای حوزه هنر اردبیل است که باید برگزاری نشستهای هنری و سمینارهای فرهنگی را از لحاظ کمی بیشتر و از لحاظ کیفی بهینه‌تر کنیم چرا که در هیچ کجای دنیا یک روزه نمی‌توان به نتیجه دلخواه و مطلوب رسید پس باید این نشستها به صورت سلسله بوده تا نتیجه مطلوب حصول شود.
قائمیان: نمی‌توان گفت کم‌کاری یک نهاد یا ارگان خاص چرا چون که هر سازمان یا ارگانی برای خود یک چارت مسئولیتی مشخص و چارچوب فعالیتی معین دارد و اینجاست که فقدان همفکری و یک همیاری اساسی در حوزه هنر و فرهنگ اردبیل احساس می‌شود.
نبود فضای کافی برای اقدامات اساسی هنری در مرکز اردبیل یک چالش بسیار بزرگ است، نبود فضا برای برگزاری همزمان دو کنسرت یا برگزاری کارگاه‌ها و ورکشاپهای تخصصی در کنار این موضوع گاها اصلی ترین دغدغه و گلایه هنرمندان اردبیلی می‌شود، چون که گاها وقتی پای صحبت‌های برخی از این هنرمندان می‌نشینیم نبود مکان برای برگزاری ورکشاپ یا کارگاه‌های تخصصی را طرح می‌کنند که همه اینها باید مو به مو بررسی و برطرف شود.
اما وظیفه‌ای که متولیان فرهنگی استان اردبیل به خوبی می‌توانند از پس آن بربیایند استفاده از ظرفیت هنری مرکز کشور است یعنی شما باید در مرکز استان تصمیمی مبنی بر برگزاری یک ورکشاپ بگیرید و بعد از هنر مرکز از اساتید و پیشکسوتان هنر استفاده و دعوت کنید تا در این ورکشاپ‌ها شرکت کنند تا بلکه هنرمندان اردبیلی که بسیاری از آنان هنوز در عرصه هنر نوپا هستند بتوانند از تجربیات و آگاهی‌های هنری استفاده کرده و خود را کمی بالا بکشند، که قطعا بالا بردن سطح آگاهی هنر چندان بی‌تاثیر در ارتقای سطح حوزه هنری اردبیل نخواهد بود، اما لازم است بگوییم که هنر اردبیل هنرمندان قدر و توانای کمی هم ندارد.
توجه به ظرفیتهای جوانان و میدان دادن به آنان می‌تواند راه نجات دیگری برای هنر اردبیل باشد چون باید به خواسته‌های جوانان توجه شود و البته دقت داشت که در بطن تمامی این اقدامات و حرکت‌هایی به سمت موفقیت و ارتقای سطح هنر و فرهنگ، اقدامی انجام نداد که نهایتا منجر به تنزل شان و جایگاه فاخر هنر گردد.
از طرفی هم‌اکنون نبود بستر مناسب و درست فرهنگی هم در عدم رشد و پسرفت هنر اردبیل می‌تواند دخیل باشد، چون که ما هنوز به جایی نرسیده‌ایم که از خود بگوییم و قابلیت‌های خود را طرح و به فراخور آن مطالبات خود را علنا مطرح کنیم، یعنی بحث خبررسانی و اطلاع‌رسانی در همه زمینه‌ها علی‌التخصیص در حوزه هنر هنوز هم لنگ می‌زند، ما باید ابتدا خواسته‌های خود را مطرح کنیم بعد آن را به مرحله اطلاع‌رسانی برسانیم تا بلکه توفیقی حاصل شود و در درجه بعدی ما باید از "فعل" صحبت کنیم از انجام دادن و نهایی شدن، و می‌بایستی همه اینها تک به تک رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی شود تا بتوان بازخورد مثبتی نیز شاهد بود.
تسنیم: به عنوان یک چهره شاخص ملی دامنه این مشکلات را فقط مختص اردبیل می‌دانید یا شرایط دیگر استانها هم بدین گونه است؟ یا به تعبیری جایگاه اردبیل در هنر کشور کجاست؟قائمیان: شاید نخستین مشکل عدم رشد کافی هنر در اردبیل بعد از نبود تعامل و هم‌افزایی بین متولیان و نهادهای مسئول حوزه فرهنگ و هنر که به ذهن خطور می‌کند، نبود اطلاع‌رسانی و خبررسانی درست و اصولی باشد، البته منظور از اطلاع‌رسانی در سطح گسترده و رساندن صدای هنر و هنرمندان به گوش مسئولان نشر یک سری اکاذیب به نفع هنر و در نقطه مقابل به زیان دستگاه دولتی نیست، بلکه باید شاکله مطالبات جوانان به همان صورت حقیقی و بدون پرداخت با نگاه صرفا طلبکارانه باشد تا بتوان در آخر نتیجه‌ای معقول و مطلوب دریافت کرده و در کنار این مهم لطمه‌ای هم به کالبد و شان هنر وارد نیاید.
ورود اسپانسرهای مالی در بحث هنر و معرفی موسسات و مکان‌های مورد اعتمادی که می‌توان با فراخ خیال فرزندان خود را برای فراگیری هنر و فرهنگ به آنجا فرستاد هم مبحثی است که باید در مرکز اردبیل به صورت اساسی به آن پرداخت شود، یعنی نوعی عدم اعتماد شاید از سوی والدین و خانواده‌ها در بحث هنر مطرح است که این موضوع در واقع می تواند ریشه‌یابی شده و برطرف گردد، در صورتی که با حضور حامی مالی یک سری موسسات معتبر هنری از قاب تلویزیون و با همکاری صدا و سیما برای عموم آگاهی داده شده و معرفی شود، که به دنبال همین حرکت خواهیم دید که گستره هنر در اردبیل کمی گشاده‌تر شده و به دنبال همین حرکت جایگاه هنر اردبیل نیز چند پله‌ای صعود خواهد کرد.
چرا باید برای خودرو، مواد غذایی، کارخانجات و سایر چیزها و اقلام تبلیغات داشته باشیم اما سهم تبلیغات هنری و فرهنگی از قاب تلویزیون و تریبون صدا و سیما بسیار ناچیز باشد... در واقع اینها دلایلی است که عرصه هنر را از رسیدن به اوج خود و اهداف از پیش تعیین شده و دور و دراز باز می‌دارد.
اما در بحث هنر و فرهنگ نباید صرفا به هنرهای نمایشی، صحنه، سینما و تجسمی محدود بود چون در بحث فرهنگ، ما معدود جوانان کتابخوان داریم که می‌بایست در این راستا حمایت بیشتر از امر کتاب و ترویج کتابخوانی با تمرکز بر راه‌اندازی شهر کتاب در قالب تک شعبه و یا حتی چند شعبه داشته باشیم، چیزی که در حال‌حاضر در اردبیل نداریم، و باید همه این مشکلات،همه این چالشها و کمبودها ریشه‌یابی و کارشناسی شده و دید که چرا در شهری با مقیاسی به گستره اردبیل ما حتی یک شهر کتاب نداریم؟ اصلا این موضوع به چه کسی مربوط می‌شود؟ باید از کجا پیگیر بود؟ همه اینها سوالاتی است که باید جوانان ما خواهان اخذ پاسخ از مسئولان در قبال آنها باشند و موشکافانه با این دست از مسائل برخورد کنند.
وقتی اینها پاسخ داده شده و برطرف شد باید دید که چرا بجای این همه کارخانه‌های ریز و درشت در داخل یا حومه شهرها ما امکانات هنری نداریم؟ این مطلب متین که همه این کارخانه‌ها و واحدها برای حوزه اقتصاد و صنعت الزام و حیاتی است اما باید به همان اندازه به زیرساختهای هنری هم از سوی مردم، مسئولان و سرمایه‌گذاران توجه شود، خیلی‌ها الان خواهان فعالیت در عرصه هنر و فرهنگ هستند به طور مثال هم‌اکنون شهرداری مشتاق ورود به عرصه فرهنگ است وقتی یک نهادی می‌خواهد ما چرا نخواهیم؟ ببینید وقتی تعامل، حرکت عمومی، هم‌افزایی و در نهایت خواسته عمومی نباشد نمی‌توان کاری از پیش برد و باید دانست که هر عرصه و حوزه‌ای به ویژه در عرصه هنر تک‌روی و یا اقدام فردی هیچگاه پاسخی که مورد انتظار است، نمی‌دهد.
قائیمان: در اینجا بحث نهادینه نشدن مطرح است، به زبان عامیانه وقتی بااین مشکلات و اتهامات روبه‌رو می‌شویم، که موضوع مدنظر ما و چالشی که در پی کشف برخی حقایق در مورد آن و یا ریشه‌یابی آن هستیم به طور اساسی جا نیفتاده باشد، وقتی مسئله به سمت اقدامی فردی گرایش یابد و موضوع شخصی‌تر شود بی‌شک نتیجه‌ای دریافت نخواهیم کرد که هیچ در پشت این مسئله موجی از نارضایتی‌ها نیز به راه خواهد افتاد که یقینا این مهم به کام هیچ یک از افراد و متولیان فرهنگی و یا هنرمندان نخواهد بود.
از طرفی شکل صحیح طرح مطالبه و خواسته در امر هنر و فرهنگ بسیار حائز اهمیت می‌باشد وقتی ما نتوانیم به طور مناسب اهدافمان را طرح و به فراخور همان به اعلام مطالبات خود بپردازیم قطعا به هدف نهایی و چشم‌اندازی که در نظر داریم دست نمی‌یابیم، در چنین بحث‌هایی معمولا ابتدا باید خواسته جمعی، نه فردی به متولی اصلی رسیدگی به چنین مسائلی ابلاغ شده و منتظر بمانیم تا آن نهاد پیشقدم شود، اگر به دنبال پیگیری متولی هنر جواب خود را دریافت نکردیم آن زمان خواسته و مطالبه خود را صرفا با محتوای کم‌کاری دستگاه اجرایی مربوطه و بیان کامل حقیقت مطرح کنیم.
تسنیم: به نظر شما علت فضای بسته و محدود هنر در اردبیل و عدم اقبال عمومی چیست؟قائمیان: باز هم بحث فرهنگ‌سازی در این موضوع صدق می‌کند، چون زمانی در استان اردبیل دانشگاهی نبود و فضایی در شهر حاکم بود که هیچ کس راضی به فعالیت فرزند خود در جامعه نیز نمی‌شد اما با ظهور دانشگاه‌ها و ایجاد فضایی معتبر برای کسب علم و دانش به مراتب فضا تلطیف‌تر شده و فرهنگ عمومی و جمعی نیز تغییر کرده و متحول شد.
همین موضوع در خصوص هنر هم کاربرد دارد یعنی ما می‌توانیم با فراهم‌سازی فضایی کاملا فرهنگی و هنری و دعوت از جوانان مشتاق برای حضور در این عرصه البته با رضایت خانواده‌ها رفته رفته بر رضایت عمومی از هنر و اقبال جمعی در سطح استان اردبیل بافزاییم و در صورت تحقق همین موضوع خواهیم دید که تا چه اندازه هنر اردبیل رشد خواهد کرد. ما می‌توانیم با طراحی یک جشنواره ثابت که به صورت سالانه در مرکز اردبیل برگزار شود، برای اقبال مردم به سمت هنر و فرهنگ هنری حرکتی زده باشیم، یعنی نیاز است تا به عنوان مثال هر ساله یک جشنواره فراگیر در مرکز استان دیزاین و برگزار شود تا بتوانیم با برگزاری این جشنواره در کنار استفاده از ظرفیتهای مرکز استان به استانهای دیگر نیز این موضوع را نشر داده و از هنرمندان این مناطق هم دعوت کنیم تا این اقدامی برای ملی کردن جشنواره یا کنگره هنری و فرهنگی بوده و به مراتب هنر و جایگاه اردبیل در قاب هنر کشور شناخته شود.
یعنی هنرمندان منطقه موظف هستند ایده‌ها و پیشنهادات خود را در قالب جشنواره، تئاتر، کنسرت، یا هر طرح هنری و فرهنگی ابتدا به متولیان فرهنگی ابلاغ کنند اگر با اجرای این طرح‌ها و جشنواره‌ها موافقت نشد، البته در صورت معقول نبودن دلایل عدم موافقت با اجرای طرح‌ها، نسبت به رسانه‌ای کردن موضوع اقدام شود.
همچنین می‌توان گفت که یکی از دلایل اصلی عدم اقبال عمومی مردم اردبیل به هنر و فعالیت در این عرصه محدودیت در برنامه‌های فرهنگی و هنری است که باید در پی عملیاتی کردن تعدد برنامه‌های فرهنگی و هنری ابتدا استعدادیابی و استعدادشناسی انجام گیرد، هم اکنون در خود اردبیل پتانسیل برای داستان نویسی بسیار بالاست و صرفا نباید توجه بر روی یک هنر خاصی معطوف و از سایر شاخه‌های هنری غافل ماند، یعنی وقتی ما پتانسیل در داستان‌نویسی داریم چرا فقط هنر موسیقی؟ یا چرا هنرهای تجسمی یا نمایشی؟ چون هم‌اکنون داستان‌نویسانی از مرکز اردبیل در سطح ملی مطرح هستند اما متاسفانه در خود منطقه آنطور که باید شناخته نشدند.
خستگی‌ناپذیری هنرمند از طرح مطالبه خود در عرصه فرهنگ و هنر می‌تواند درهای بسته زیادی را به روی آتیه هنر اردبیل بگشاید؛ چون ما در بیشتر مواقع هم خواسته داریم و هم مطالبه خود را طرح می‌کنیم اما بعد از مدتها دوندگی برای تحقق اهداف و آمال خود در عرصه هنر بالاخره از یک نقطه‌ای فراتر خسته شده و همین سرخوردگی برای ما عقده می‌شود و با گذشت چند صباحی به قدری نسبت به هنر و خواسته خود بی‌‌تفاوت می‌شویم که دیگر راضی به پیگیری و پی جویی هم نیستیم، اما باید دانست که در عرصه هنر واژه خستگی معنایی ندارد.
در پیشبرد خواسته و مطالبه هنرمندان یک جامعه به همان اندازه که هم‌افزایی متولیان هنری تاثیر دارد همفکری، تعامل و همکاری بین هنرمندان نیز تاثیرگذار می‌باشد باید فکر هنرمند نو باشد تا بتوان روی آن سرمایه‌گذاری کرد، اما متاسفانه هم‌اکنون در عرصه هنر فضایی حاکم شده است که تا فردی به دنبال تحقق مطالبه خود می‌رود چندی بعد با فعل " نمی‌شود که نمی‌شود" یا " نیست و نیست" برمی‌گردد و باید بدانیم که همه‌چیز در هنر صرفا بر دوش متولیان هنر نیست چون که باید جامعه هنری هم قدمی در این زمینه برداشته و نقشی ایفاء کنند و لازم است تا ما نیز در این مسیر حرکتی داشته باشیم و مسئولان فرهنگی و هنری را تنها مقصران این قضیه ندانیم.
تسنیم: هنرمندان نمایشی اردبیل را در جایگاه هنری کشور در چه سطحی می‌بینید؟قائمیان: دلایل بسیاری سبب شده تا در طول این چند سال هنرمندان و خروجی سرمایه‌گذاری روی آنان به طور مناسب و شایسته دیده نشود اما نمی‌توان از جایگاه هنر نمایشی اردبیل به سبب همین مشکل چشم‌پوشی کرد، چرا که خوشبختانه هم‌اکنون اردبیل حرف برای گفتن در عرصه هنر کشور دارد هنوز هم همان تب و تاب گذشته هنر اردبیل در میان هنرمندان به چشم می‌خورد و این بسی جای خرسندی دارد.
تسنیم: با یک نگاه کلی، عمومیت مطالبه‌گری در اردبیل را چطور ارزیابی می‌کنید؟قائمیان: به عقیده من در بحث مطالبه‌گری و مجموعا در عرصه هنری باید نگاهها و دیدگاه‌های عمومی تصحیح شود، این مشکل صرفا مختص استان و یا مرکز اردبیل نیست و ما در هر کجای کشور با کمی تفاوت در میزان، همین مشکل را داریم اما در اردبیل اهم مشکلات از لحاظ ظاهری این است که ما امکانات هنری و فرهنگی به میزان خیلی کم داریم و باید گفت که در خود پایتخت هم این مشکلات مطرح هست اما به میزان کمتر، ولی سخن آخر من اینکه باید به دنبال بهترین‌های هنر در اردبیل بود تا بتوانیم در شان مرکز اردبیل هنری فاخر و مانا خلق کنیم.
قائمیان: هم‌اکنون تنها اثری که ویژه خود اردبیل باشد و من بخواهم به عنوان یک هنرمند اصالتا اردبیلی در آن نقش‌آفرینی کرده و یا دستی در ساخت و اکران آن داشته باشم سریال یا فیلمنامه "شاه اسماعیل" است که این اقدام بزرگ دو سال پیش از جانب امام جمعه محترم اردبیل، حاج آقای عاملی به بنده تکلیف شده است.
این اثر که در حال‌حاضر درگیر کارهای فیلنامه ان هستیم باید از یک جای ویژه بودجه کلانی برای آن تامین شود و در نظر داریم تا با همکاری مسئولان و متولیان فرهنگی و عمومی مردم این سریال را به یک تکلیف ملی تبدیل کنیم، چون که وقتی اقدام به ساخت این سریال شود شاید هنرمندان اردبیلی و همچنین من احساسی با این موضوع برخورد کرده و این احساسات را در ساخت فیلم نیز دخالت دهیم بخاطر همین موضوع ملی شدن این اثر یک نیاز اساسی است.
بحث آماده‌سازی برای فیلمبرداری من جمله شهرک‌سازی، ارائه ویژه جنگ چالدران در بطن سریال به طوری که بسیار واقعی جلوه کند، اینها همه اقداماتی است که ما همچنان پیگیر آن هستیم تا در قدم اول بتوانیم بودجه مناسبی برای این همه کارهای ریز و کلان تامین کنیم و بعد از آن تمرکز بر روی ساخت و تدوین سریال داشته باشیم، و باید فراموش نکنیم که اگر حرفی برای ساخت این سریال هست باید ملی باشد نه منطقه‌ای، و همه تلاش ما بر این بوده تا ساخت این سریال تا نقطه واصل آمدن به نتیجه پیگیری شود که قطعا تلاش در این عرصه تنها با تلاش تک جانبه حوزه هنری و یا ارشاد محقق نمی‌شود و نیاز بوده تا در این راستا ستاد، دبیرخانه یا شورا و یا هر چیز دیگری تشکیل شده و پذیرای پیشنهادات و انتقادات صاحبان فکر و اندیشه و هنرمندان باشد، که امید داریم به لطف پروردگار امسال اقداماتی در زمینه ساخت این سریال صورت خواهد گرفت.
در جنب این اثر ما طی سفری که به اردبیل داشتیم با شهردار و مدیرکل مرکز صدا و سیمای اردبیل و مسئولانی چند از دستگاه‌های اجرایی و فرهنگی جلسه‌ای برگزار کردیم که طی این جلسه پیشنهاد شد تا سریالی با نام "آرتاویل" ساخته شود که قبلا یک سریالی با نام و عنوان آرتاویل 16 میلیمتر ساخته و اکران شده بود که ما این سریال را بررسی کردیم و از داخل آن یک پروژه مستقل به نام سریال آرتاویل پیشنهاد شد که مضمون این سریال مختص معرفی هویت اردبیل خواهد بود یعنی استان اردبیل از لحاظ هویتی و به لحاظ تاریخی در این سریال معرفی می‌شود.
خوشبختانه هم‌اکنون حرکت‌هایی از سوی هنرمندان و هم‌پای آنان مسئولان استان اردبیل انجام می‌پذیرد که جای بسی خرسندی دارد و تلاش همگان بر این است تا بتوانیم با فضاسازی ویژه یک سریال و اثری با حضور تمامی هنرمندان و صاحبان قلم، اندیشه و فکر بسازیم که خاص خود اردبیل باشد که در این زمینه تبعا حمایت‌های کلان و همه‌جانبه و نیز تامین برخی زیرساخت‌ها نیاز و الزام می‌باشد.
تسنیم: بودجه ساخت سریال شاه اسماعیل را چقدر برآورد می‌کنید؟قائمیان: نمی‌توان یک مبلغ قطعی گفت چون چنین کارهای هنری نیازمند یک سری تحقیقات، مطالعات و بررسی‌هاست و تلاشی مضاعف می‌طلبد که باید تمامی جوانب و چارچوب این سریال و اثر تاریخی و هنری در یک جای خاص یا شورایی توسط محققان بررسی شده و در قدم بعدی اطلاع‌رسانی شود.
یک خبر خوش دیگر در خصوص فیلم شاه اسماعیل اینکه طی جلساتی که داشتیم برنامه‌ای مشخص و تعاریفی ارائه شد تا ما بتوانیم در صورت انتخاب فیلنامه‌نویس مجرب و محقق پیشنهاد ساخت یک سریال و یک فیلم سینمایی با عنوان "شاه اسماعیل" را بدهیم و در صورت موافقت نهایی از سوی فیلمنامه‌نویس و مسئولان فرهنگی به فکر تامین بودجه باشیم اما در حال‌حاضر نه می‌توان بودجه مورد نیاز ساخت این سریال و فیلم سینمایی را برآورد و نه می‌توان اطلاع‌رسانی کرد.
تسنیم: طبق تجربه هنری طول مدت ساخت این سریال چند سال زمان می‌برد؟قائمیان: اگر تایید و اعلام شود به یاری خداوند مراحل ساخت این فیلم را به صورت فشرده پیش خواهیم برد و در صورت اتمام و خلق اثری فاخر یک اثری عظیم در سطح ملی خواهد بود و باید بدانیم که ساخت و اکران این اثر عظیم هنری به هیچ وجه دور از دسترس نیست منتهای مسئله کمی همت می‌خواهد و تنها کار یک یا دو نفر خاص نیست و نیاز است تا یک حرکت عظیم جمعی در پشت صحنه ساخت این سریال انجام پذیرد.
تسنیم: طی چند سال گذشته در حوزه سینما کمرنگ شدید علت این حضور کم خود خواسته بوده یا دلیل دیگری دارد؟قائمیان: حضورم در عرصه سینما و تلویزیون هم کم بوده هم کم نبوده است، چون به عقیده خود من اگر هر سال یک فیلم و اثر برای پخش در قاب تلویزیون و یا بر روی پرده داشته باشم کفایت می‌کند، زیرا هم‌اکنون در این عرصه هنری، شرایط سینما و همچنین محتوای برخی فیلنامه‌ها به گونه‌ای است که اگر سالانه فقط یک کار هم داشته باشم زیاد است. شاید دلیل حضور کمرنگ من، البته به گفته شما، به دیدگاه و نوع انتخاب من بستگی داشته باشد و یا نه اصلا شاید هم کارگردانان سینما و تلویزیون مرا برای کاراکترهای اثر خود نمی‌خواهند ولی باز هم با همه مشکلات و شرایط روز سینما به لطف خداوند منان توانستم در طول این سالها در فیلم‌ها و آثار زیادی نقش‌آفرینی کرده و تجربه چندین ساله برای خود کسب کنیم.
یکی دیگر از دلایل کم‌کاری شاید حساسیت در انتخاب فیلمنامه و ذائقه خاص فردی باشد، چرا که من نمی‌توانم در هر فیلمی نقشی بر عهده بگیرم و باید قبل از قبول نقش ابتدا به خوبی با ابعاد فیلمنامه آشنا بوده و بعد نقش را بپذیرم که از این بابت بسیار هم خوشحالم. لکن ناگفته نماند که نقش سریالی در طول این سالها بسیار داشتم اما در بحث سینما اگر مخاطبان نقش کمی هم از من در قاب تلویزیون و پرده سینما دیده‌اند، اما برای من همین نقش کم به عقیده مخاطبان اهمیت بسیار بالایی داشته است، یعنی گاهی تاثیرگذاری یک نقش و کاراکتر در شخصیت من به قدری بالا بوده که حتی زمان نقش هم اهمیتی نداشته است.
به تعبیری هم می توان گفت که کار کردن همزمان بر سر دو صحنه را اصلا دوست ندارم و همیشه می‌خواهم تا اگر فقط یک کار هم در طول سال داشته باشم اما در عوض با دقت و تمرکز کافی در سر کار حاضر شده و مقابل دوربین بروم و این برای من بسیار مهم و اساس کار در سینما و تلویزیون است.
تسنیم: به عقیده خودتان دلخواه‌ترین و دلچسب‌ترین اثر طول مدت فعالیت حرفه‌ای شما در عرصه هنر و تلویزیون کدام است؟قائمیان: تمام کارهایم. چون بمانند همه هنرمندان فعال در عرصه سینما و تئاتر برای تمام نقش‌های خود بقدری زحمت کشیدهام که نمی‌توانم از بین آنها افضل و ارجحی را انتخاب کنم، چون واقعا گزینش در این بث سخت‌ست. شاید در چند اثری که من در انها نقشی بر عهده داشته‌ام یک ایراد کلی یا کمبودی وجود داشته باشد اما من نمی‌توانم انتخاب کنم چون برای تک تک سریالها و فیلم‌های سینمایی که تا به امروز در آنها با کاراکتری خاص مقابل دوربین رفته‌ام زحمت زیادی کشیدهام.
فرهاد قائمیان با آن کاریزمای خاص خود و مهربانی و خوش‌صحبتی و بینظیرش باوجود اینکه درگیر ضبط و تولید و تدارک برنامه‌های گوناگونی بود چندین ساعت در کمال حوصله و بدون حتی ذره‌ای آلایش، صمیمانه همصحبتمان شد و به تک تک سوالاتمان در اوج صداقت پاسخ داد.
مصاحبه : بهرام آدشیرین پور
تنظیم: نوشین سلامت
انتهای پیام/م
R41374/P1486/S6,49/CT2منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۹۹۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکمرانی نخبگانی، سلسله مراتبی نیست بلکه یک شبکه است/ هیئت‌های اندیشه‌ورز با حضور حداکثری نخبگان در استانها تشکیل شود
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حجت الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، اظهار کرد: باید از ظرفیت کل استان برای تشکیل هیئت‌های اندیشه‌ورز استفاده شود؛ یعنی فقط دانشگاه مادر را نبینید. دانشگاه‌های دیگر، دانشگاه آزاد، دانشگاه علوم پزشکی، دانشگاه‌های پیام نور حتی فنی و حرفه‌ای، علمی کاربردی، شهرهای مختلف، شهرستان‌های مختلف، همه را ببینید.
وی ادامه داد: گاهی اوقات در یک دانشگاه غیرمعروفی، یک نخبه‌ای وجود دارد که باید شناسایی شوند و از آنها استفاده شود؛ یعنی اولین تأکیدم این است که حلقه شبکه نخبگانی کل استان را شناسایی کنید.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: میزهای ما در ستاد علم و فناوری متنوع است، میزها باید با هیئت‌های اندیشه‌ورز استانی در ارتباط باشند، هیئت‌ها در آیین نامه ارتقاء، نقشه جامع علمی کشور، در سند هوش مصنوعی در سند فناوری کوانتومی نظرات خود را ارائه دهند، اگر در یک حوزه خاص، ویژگی برتری وجود دارد کمک بیشتری صورت گیرد البته انتظار نیست هر هیئت اندیشه‌ورز در همه میزهای ما مشارکت کند ولی نفس مشارکت خیلی مهم است.
استاد خسروپناه ادامه داد: ارتباط با هیئت های اندیشه‌ورز دوسویه است؛ یک سوی آن دانشگاه‌ها هستند، یک سو هم ستاد علم و فناوری در شورای عالی انقلاب فرهنگی و دبیرخانه‌اش. قرار نیست یک سری از اساتید، رؤسای دانشگاه‌ها و اعضای هیئت علمی را سرکار بگذاریم، بگوییم حالا یک تشکیلاتی درست کرده‌ایم، هیئت اندیشه‌ورز راه انداخته‌ایم و این طریقیت دارد، اگر قرار است نظرات هیئت‌های اندیشه‌ورز بایگانی شود خواهشم این است این هیئت‌های اندیشه‌ورز را تعطیل کنید، چرا مردم آزاری کنیم. اینها جمعی از نخبگان هستند که هر دقیقه‌شان ارزش معنوی دارد، سطر به سطر نکات دوستان باید در میزها بررسی شود و گزارش اعمال نظرات هم باید به استانها داده شود.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: حکمرانی نخبگانی، سلسله مراتبی نیست بلکه یک شبکه است. در این شبکه همه باید پاسخگو باشیم؛ اولاً شفاف و ثانیاً پاسخگو و مسئولیت‌پذیر. این که ما هم عزیزان را به زحمت بیاندازیم، نظراتشان را بگیریم، شفاف و پاسخگو باشیم و بگوییم چقدر از این استفاده کرده‌ایم.
تقسیم‌کار استانی از سوی هیئت‌های اندیشه‌ورزی
در این نشست دکتر ایمان افتخاری، دبیر ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: شورای عالی انقلاب فرهنگی مأموریتش در چهار حوزه کلان تعریف شده است. رصد و راه‌بینی، سیاستگذاری و تصمیم‌گیری‌های راهبردی، راهبری و نظارت و راه‌سنجی است. این چرخه می‌تواند آورده‌های بسیاری داشته باشد به این معنا، یک ستاد کوچک در تهران نیاز دارد به بازوهای استانی در سراسر کشور که هم در حوزه مشورتی و هم در حوزه این چهار مرحله‌ای کمک بکنند و امتداد استانی باشند.
وی ادامه داد: در هیئت‌های اندیشه‌ورز این امتداد استانی می‌بینیم، چه در حوزه کلان که هیئت‌های اندیشه‌ورز استانی هستند، چه در حوزه خاص علم و فناوری. از این منظر نقش وابسته و استقلالی برایشان قائلیم. نقش وابسته، نقشی است که در ارتباط با مرکز برایشان تعریف می‌شود، مثلاً زمانی که روزآمدسازی نقشه جامع علمی کشور انجام می‌شود به مشورت و ظرفیت عظیمی که در دانشگاه‌های کشور، در صنعت کشور، در شرکت‌های دانش‌بنیان کشور وجود دارد نیازمندیم و این ظرفیت چطور در اختیار ما قرار می‌گیرد؟ از مجرای این هی‌ت‌های اندیشه‌ورز.
دبیر ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: برخی از بازخوردهایی که از هیئت‌های اندیشه‌ورزمان دریافت کردیم به گروهی که مسئول بازنگری نقشه جامع علمی کشور هستند ارائه شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت و واقعاً معتقد هم هستیم که این توان و ظرفیت مشورتی باید استفاده بشود.
افتخاری ادامه داد: در حوزه راهبری، این مسئولیت تجدید می‌شود؛ هیئت‌های اندیشه‌ورز می‌توانند برای مشکلات در حوزه راهبری چاره‌اندیشی کنند. در حوزه نظارت هم به همین شکل، یا تصمیمات استانی که در حوزه سیاستگذاری لازم است که گرفته شود به همین شکل. پس این در واقع نقش امتدادی بدون استقلال هیئت‌های اندیشه‌ورز استانی است؛ یعنی آن چیزی که اراده شده در مرکز که به عنوان یک نهاد سیاستگذار و راهبر و ناظر اتفاق بیافتد، این یک نقش وابسته به این نهاد مرکز در استان وجود دارد.
وی ادامه داد: نقش مستقلی هم ما برای هیئت‌های اندیشه‌ورز قائل هستیم و آن این است که وقتی از سطح کلان، تصمیم‌گیری می‌آید و در سطح استان می‌شکند، در مورد مأموریت تصمیم گرفته می‌شود، تقسیم کار اتفاق می‌افتد، از آنجا به بعد این که در سطح استان چطور تقسیم کار بشود، چطور پتانسیل‌ها و ظرفیتهای استان به کار گرفته بشود، باید در سطح خود استان این تصمیم گرفته بشود.
دبیر ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: اگر بخواهم برنامه‌های اصلی و عمده‌ای که ما مد نظر داریم منهای مواردی که دوستان خودشان هم پیشنهاد می‌دهند و پیگیری می‌کنند، در چهار محور قابل بیان است. اول اینکه ما به واسطه اینکه حوزه حکمرانی کلان را در حوزه علم و فناوری دنبال می‌کنیم، انتظارمان این است که در هیئت‌های اندیشه‌ورز استانی هم بحث سند حکمرانی دانش بنیان استان پیگیری بشود که این می‌تواند برش استانی نقشه جامع هم تلقی بشود.
افتخاری اضافه کرد: امروز که نقشه جامع علمی کشور در حال بروزرسانی است، اتفاقاً تلاش و سرعت عمل بیشتری را در واقع احتیاج داریم، چون آن چیزی که مدنظر شما خواهد بود می‌تواند در نقشه جامع علمی کشور منعکس بشود، تبدیل به یک بند یا وظیفه‌ای بشود، مأموریتی آنجا تعریف بشود. لذا من خواهشم این است که ما چندین مرحله رفت و برگشت در زمینه به روز رسانی نقشه جامع داشته باشیم.
وی با اشاره به برگزاری همایش گام دوم شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: این همایش می‌تواند امتداد استانی داشته باشد؛ یعنی اگر ظرفیتهای استان به کار گرفته شود و همایش استانی گام دوم شورای عالی با محوریت تحول در حکمرانی فرهنگ و دانش برگزار شود.
دبیر ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: انتظارمان این است که هیئت اندیشه‌ورز استانی، مسائل علم و فناوری کل استان را پوشش بدهد، فعال سازی میزهای مرتبط موضوع مورد مطالبه بعدی است. تعدادی میز در حوزه‌ی علم و فناوری فعال داریم اگر مشابه این میزها را در استانها داشته باشیم و از آنها بازخورد بگیریم، موثر خواهد بود.
در ابتدای جلسه دکتر غلامرضا سلیمی معاون آموزش و پژوهش ستاد علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در پیوست حکمی که در دوره جدید فعالیت اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی صادر کردند، گفت: وظایف مهمی برعهده شوراست که بدون تحول متناسب در شورا به انجام نخواهد رسید و در بندهایی که برمی‌شمارند و این تحول را تشریح می‌فرمایند، اشاره می‌کنند تحول در مأموریت‌ها، ساختار و ترکیب شورای عالی انقلاب فرهنگی و همچنین بازسازی دبیرخانه شورا، ایجاد دبیرخانه چابک و فعال و استفاده از ظرفیت دستگاه‌های موظف و به کارگیری عناصر فرهیخته و جهادی جبهه فرهنگی و علمی انقلاب اسلامی. در واقع تشکیل هیئت‌های اندیشه‌ورز ستاد علم و فناوری گامی است در راستای این تحول ساختاری که مدنظر مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) بوده برای تمرکززدایی، استفاده از ظرفیتهای شبکه‌های فرهیختگان علم و فناوری.
انتهای پیام/
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان